Hindu Samayam

#கைவல்யோபநிஷத் _________________________ ஸாந்தி  பாடம் :- ஓம் !  ஸஹநாவவது । ஸஹ நௌ புநக்து । ஸஹ வீர்யம் கரவாவஹை  தேஜஸ்விநாவதீதமஸ்து  மா வித்விஷாவஹை ॥ ஓம் ஶாந்தி: ஶாந்தி: ஶாந்தி :  ஓம் , குரு சிஷ்யன் ஆகிய எங்கள் இருவரையும் பிரம்மம் காப்பாற்றட்டும். சேர்த்து போஷிக்கட்டும். இருவரும் சேர்ந்து வீரியத்துடன் உழைப்போமாக. எங்கள்  அத்யாயணம் ஒளி பொருந்தியதாக வேண்டும். நாங்கள் ஒருவரை ஒருவர் பகைத்துக் கொள்ளாமல் இருக்க வேண்டும்.. ஓம்  மூவுலகிலும் சாந்தி நிலவட்டும். இந்த கைவல்யோபநிஷத் கிருஷ்ண யஜுர் வேதத்தை சார்ந்தது. இதில் பிரம்ம வித்தை ஆஸ்வலாயனருக்கு பிரம்மாவால் உபதேசிக்கப்படுகிறது. ஶீ சங்கராச்சாரியார் பத்து உபநிஷதங்களுக்கு மட்டும் பாஷ்யம் எழுதியிருந்த போதிலும் வேறுசில உபநிஷதங்களை முக்கியமாக  கையாள்கிறார். அவற்றில் ஒன்று கைவல்யோபநிஷத். கைவல்யம் என்பது "ஸ்வரூபப்ரதிஷ்டா "  அல்லது தான் தானாக இருத்தல்  என்று பொருள்.   "முக்திர் -ஹித்வா அன்யதா ரூபம் ஸ்வரூபேண வ்யவஸ்திதி " என்று ஶீமத் பாகவதம் கூறுகிறது. அந்த கைவல்ய நிலையை எய்துவதற்கு வழி கூறுவதால் இது

ஸ்ருதி ஸ்ம்ரிதி  புராணானாம்  ஆலயம் கருணாலயம்  ! நமாமி  பகவத்பாத  சங்கரம் லோகசங்கரம். !!   ஒருநாள் ஆதிசங்கரர் தன் சிஷ்யர்களான பத்ம பாதர், சுரேஸ்வரர், ஹஸ்தாமலகர் மற்றும் ஆனந்த கிரி ஆகியோர்களுக்கு அத்வைத பாடம் எடுப்பதற்காக ஆயத்தமானார்.  இந்த நால்வரில் பத்ம பாதருக்கு  குருபக்தியில் தனக்கு மிகையானவர் யாரும் இருக்கமுடியாது என்ற எண்ணம் எப்பவும்  உண்டு.குரு உபதேசிக்கும் விஷயங்களை உடனுக்குடன் க்ரஹிக்கும் அபாரமான திறமை அவருக்கு இயற்கையாகவே இருந்தது. ஆனால்  கிரி க்கு குருவின் உபதேசங்களிலும், ஞான விஷயங்களிலும் நாட்டமில்லை. எப்பவும்  குருவையே  பார்த்துக்கொண்டும், அவர் தேவைகளை பூர்த்திசெய்தும், அவர் வஸ்திரங்களை  துவைப்பதையும்  , குரு சேவையை மட்டுமே தனது தலையாய கடமையாக  கொண்டிருந்தார். அன்றும் சங்கரர் தனது வகுப்பை தொடங்காமல் மெளனமாக அமர்ந்திருந்தார்.  பத்ம பாதர்" குரு தேவா , இன்றைய பாடத்தை கற்க நாங்கள் மிகவும் ஆர்வமாக இருக்கிறோம் தாங்கள் தயை  புறிய வேண்டும் என வேண்டுகோள் விடுத்தார். சங்கரர் பதிலுக்கு சற்று பொறுங்கள். கிரியை இன்னும் காணவில்லை  ,அவர் வந்தவுடன் நாம் பாடத்தை தொடங்குவோம் ,சற்ற

நமஸ்காரம் பண்ணுபவன் நமஸ்கரிப்பவரைப் பார்த்து  தான் யார், என்ன பெயர், எந்தப் பாரம்பர்யத்தில் வந்தவன் என்று தெரிவித்துக் கொள்வதே அபிவாதனம்.  தன்னைவிட வயதில் பெரிய ஒருவர் வருகிறபோது ஒருத்தனுடைய பிராணன் மேலே கிளம்பி வெளியில் போகப் பார்க்கும். அப்போது அவன் எழுந்து அவரை மரியாதையாக வரவேற்று அபிவாதனம் பண்ணுவதால், கிளம்பின பிராணன் அவனிடமே மறுபடி புகுந்து நிலைப்படுகிறது’ என்று மநு சொல்கிறார்: "ஊர்த்வம் ப்ராணாஹ்யுத்க்ராமந்தி யூந: ஸ்தவிர ஆயதி | ப்ரத்யுத்தாநாபிவாதாப்யாம் புநஸ்தான் – ப்ரதிபத்யதே !"  வயதில் சின்னவன் உட்கார்ந்து கொண்டோ படுத்துக் கொண்டோ இருக்கும் போது ஒரு பெரியவர் அந்தப் பக்கம் வருவதைப் பற்றிச் சொல்லியிருக்கிறது.ஒரு பெரியவரை எப்போது பார்த்தாலும் நமஸ்காரம் பண்ணி அபிவாதனம் செய்வதையும் மநு உள்பட எல்லா தர்மசாஸ்த்ரகாரர்களும் சொல்லியிருக்கிறார்கள். முதலில் நமஸ்காரம். அப்புறம் எழுந்து, குனிந்து நின்றுகொண்டு இரண்டு காதையும் இரண்டு கையால் தொட்டுக் கொண்டு – வலது காதை வலது கையாலும், இடது காதை இடது கையாலும் தொட்டுக் கொண்டு – தான் இன்னார் என்று நமஸ்காரம் பண்ணப்படுகிற

ஸ்ராத்த காண்டம்-1 ________________________   நாராயணம், பத்மபுவம்  வசிஷ்டம் ! சக்திஞ்ச தத்புத்ரம்  பராசரஞ்ச ! வியாசம்  ஸுகம்  கெளடபதம் மஹாந்தம் ! கோவிந்த யோகீந்த்ர மதாஸ்ய சிஷ்யம்  ! ஶீ சங்கராச்சார்ய மதாச்ய பத்மபாதஞ்ச ஹஸ்தாமலகஞ்ச சிஷ்யம்  ! தம் தோடகம் வார்த்திக காரமன்யாம் அஸ்மத்  குரும்  சந்தத  மானதோஸ்மி !!. எல்லோருக்கும் நமஸ்காரங்கள் . "ஜந்தூனாம் நர துர்லபம்" என்பது ஆன்றோர் வாக்கு.இந்த மனித பிறவி தானும் பூரணமாகி  தன்னை சார்ந்தவைகளையும் பூர்ணமாக ஆக்கவல்லது. இதற்கு வழிவகுக்க   நமக்கு கிடைத்த அற்புதமான பொக்கிஷம்  வேதங்கள். இந்த வேதங்களின் துணையுடன் இந்த ப்ரக்ருதியை பூர்ணத்வம் பெற ப்ரக்ருதி ஸ்வரூபமான அஸ்வத்தை(குதிரையை) கொண்டு செய்யப்படும் மஹாயக்ஞம் அஸ்வமேத யக்ஞம். இதைசெய்வதால் ப்ரக்ருதியை ஆதாரமான  வசு , ருத்ர ஆதித்யர்கள் சந்தோஷமடைந்து செய்தவனுக்கு இந்திரனுக்கு சமமான பதவியை வழங்குகிறார்கள். இதேபோல் ஒருவர் இறந்த பிறகு 12 நாட்கள் க்ருத்யத்தால் அவருடைய ப்ரேத ஸ்வரூபம் விடுத்து  ஸபிண்டிகரணத்தால் பித்ருவாக  பூர்ணத்துவம் பெற்று  அவர்களை வசு , ருத்ர ஆதித்யர்க

___________________________ ______________________________ ஐங்கார-ஹ்ரீங்கார-ரஹஸ்யயுக்த - ஶ்ரீங்கார-கூ³டா⁴ர்த²-மஹாவிபூ⁴த்யா । ஓங்கார-மர்ம-ப்ரதிபாதி³நீப்⁴யாம் நமோ நம: ஶ்ரீகு³ருபாது³காப்⁴யாம் !!    ஶீ லலிதா தியானம்:-  ஸிந்தூராருண-விக்ரஹாம்-த்ரிநயனாம் மாணிக்ய மௌலிஸ்புரத் தாரநாயக-சேகராம் ஸ்மிதமுகீம்-ஆபீன-வக்ஷோருஹாம் பாணிப்யாம்-அளிபூர்ண-ரத்ன-சஷகம்-ரக்தோத்பலம் பிப்ரதீம் சௌம்யாம் ரத்ன-கடஸ்த-ரக்தசரணாம் த்யாயேத் பராம் அம்பிகாம்!! அருணாம் கருணாதரங்கிதாக்ஷீம் த்ருத பாசாங்குச புஷ்ப பாண சாபாம் அணிமாதிபிராவ்ருதாம் மயூகை: ரஹமித்யேவ விபாவயே பவானீம். த்யாயேத் பத்மாஸனஸ்தாம் விகஸிதவதனாம் பத்ம பத்ராயதாக்ஷீம் ஹேமாபாம் பீதவஸ்த்ராம் கரகலித லஸத்ஹேம பத்மாம் வராங்கீம்  ஸர்வாலங்கார யுக்தாம் ஸதத மபயதாம் பக்தநம்ராம் பவானீம் ஸ்ரீவித்யாம் சாந்தமூர்த்திம் ஸகலஸுரநுதாம் ஸர்வஸம்பத் ப்ரதாத்ரீம். என்று அம்பாளை தியானம் செய்து இந்த ஸ்வரூபத்திலேயே  அவளை  "ஶீ லலிதா மஹாதிரிபுரசுந்தரிம் அம்ருத சைதன்ய மூர்த்திம்  த்யாயாமி! ஆவாஹயாமி !" என்று மனதில் ஆவாஹனம் செய்துகொண

__________________________________ தொடர்:- 1 நாம் ஒவ்வொருவரும் செய்யக்கூடிய கர்மாக்களை ‘நித்ய’, ‘நைமித்திக’, ‘காம்ய’ என்று மூன்றாக பிரித்துள்ளார்கள் நம் முன்னோர்கள். நாம் எந்த பிரதிபலனையும் விரும்பாமல் ஒரு கடமையின் பாவத்துடன் செய்யக்கூடிய கர்மங்கள்  "நித்ய கர்மா " எனப்படும்.இதை எல்லோரும் கண்டிப்பாக கடைபிடிக்க வேண்டிய விஷயம். ‘ ஒரு நிமித்தத்தை உத்தேசித்து செய்யக்கூடிய கர்மம் ‘நைமித்யக’ கர்மம் என்று கூறப்படுகிறது. இதில் தான் பித்ரு ஸ்ராத்தம் திருவாராதனம் ஆகியன அடங்கும். ‘காம்ய’ கர்மம் மூன்றாவதாகும். அதாவது. ஹோமங்கள் யக்ஞங்கள் பரிகார பூஜைகள் என்பன இதைச் செய்வதோ செய்யாமல் இருப்பதோ கர்த்தாவின் விருப்பம் ஆகும். நித்ய’கர்மாக்களின் வரிசையில் சந்தியாவந்தனம் அடங்கியுள்ளது. ஸந்தி என்றால் இரவும்- அதிகாலையும் .,காலையும் மதியமும்., மாலையும் இரவும் ஒன்றை ஒன்று சந்திக்கும் நேரம் அப்படிபட்ட சந்தியாகாலத்தில் நமக்கு பிரத்யக்ஷமாக தோன்றும் ஜோதியான சூரியனை பிரார்த்தித்து செய்யக்கூடிய வந்தனம் ஸந்தியாவந்தனம் எனப்படும். அதாவது ஸந்தியாகாலம் என்பது அதிகாலை, மத்யான்னம் ஸாயங்காலம் என்னும